Hydrant wewnętrzny – Przepisy i wymagania

Celem poniższego tekstu jest przedstawienie w sposób ogólny tego jak dobierać hydranty wewnętrzne do budynków użytkowych i mieszkalnych oraz magazynów i hal produkcyjnych. Nie będziemy zagłębiać się w szczegóły, bo trzeba by przepisać całe rozporządzenia, a to mija się z celem.

Dlatego należy traktować go jako wskazówkę, a szczegółów szukać we wskazanych przepisach oraz u odpowiednich specjalistów oraz w Powiatowej Straży Pożarnej.

Przepisy dotyczące hydrantów wewnętrznych

Przepisy określające jak, gdzie, ile i w jakim budynku należy zastosować hydrant wewnętrzny znajdziemy w:

Dz.U.2010.109.719 – Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów

Podział budynków ze względu na bezpieczeństwo pożarowe

Aby zrozumieć przepisy z powyższego rozporządzenia, należy poznać definicje i rodzaje stref pożarowych pod względem przeznaczenia i zagrożenia jakie stanowią. Szczegółowy opis wszystkich stref znajdziemy w:

Dz.U.2019.0.1065 t.j. § 209 – Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie

Kategorie zagrożenia ludzi

1. ZL I – zawierające pomieszczenia przeznaczone do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób niebędących ich stałymi użytkownikami, a nieprzeznaczone przede wszystkim do użytku ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się;

2. ZL II – przeznaczone przede wszystkim do użytku ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się, takie jak szpitale, żłobki, przedszkola, domy dla osób starszych;

3. ZL III – użyteczności publicznej, niezakwalifikowane do ZL I i ZL II;

4. ZL IV – mieszkalne;

5. ZL V – zamieszkania zbiorowego, niezakwalifikowane do ZL I i ZL II.

Podział budynków na grupy wysokości

Kolejną porcję definicji niezbędnych, aby odpowiednio dobrać hydrant, serwuje:

Dz.U.2019.0.1065 t.j.§ 8 – Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Dzieli on budynki wg ich wysokości. W połączeniu ze strefami zagrożenia pożarowego daje możliwość prawidłowego dobrania hydrantu wewnętrznego do naszych potrzeb.

Budynki dzielimy na:

1. niskie (N) – do 12 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości do 4 kondygnacji nadziemnych włącznie;

2. średniowysokie (SW) – ponad 12 m do 25 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 4 do 9 kondygnacji nadziemnych włącznie;

3. wysokie (W) – ponad 25 m do 55 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 9 do 18 kondygnacji nadziemnych włącznie;

4. wysokościowe (WW) – powyżej 55 m nad poziomem terenu.

Gdzie i kiedy stosować hydrant wewnętrzny DN25?

1. W budynkach wysokich i wysokościowych (ponad 25 metrów wysokości albo ponad 9 kondygnacji w budynku mieszkalnym) należy umieścić hydranty wewnętrzne na każdej kondygnacji, pod warunkiem, że nie są kondygnacjami wyłącznie mieszkalnymi.

2. W budynkach niskich (do 12 metrów albo 4 kondygnacji mieszkalnych) należy stosować hydranty wewnętrzne 25 po przekroczeniu 200m2.

3. W budynkach średniowysokich (do 25 metrów wysokości albo do 9 kondygnacji w budynkach mieszkalnych) należy umieścić hydranty DN25, jeżeli powierzchnia kondygnacji przekracza 200 m2, ale jeżeli jedynie parter stanowi część użytkową, a pozostałe piętra są mieszkalne, hydranty należy montować dopiero po przekroczeniu 1000 m2.

4. W strefach ZL I, ZL II oraz ZL V, konieczny jest montaż hydrantów wewnętrznych po przekroczeniu 200m2 kondygnacji, bez wyjątków.

Gdzie i kiedy stosować hydranty wewnętrzne DN33?

Z hydrantami wewn. z wężem półsztywnym DN33 jest znacznie prościej. Należy je stosować tylko w garażach:

1. Jednokondygnacyjnych zamkniętych, które mają więcej niż 10 stanowisk postojowych

2. Wielokondygnacyjnych.

Gdzie i kiedy stosować hydrant wewnętrzny DN52?

Hydranty wewnętrzne DN 52 z wężem płasko-składanym są stosowane w budynkach produkcyjnych i magazynowych. Nie można ich stosować zamiennie z hydrantami DN 25 i DN 33, chociaż są wyjątki.

Gęstość obciążenia ogniowego

W budynkach magazynowych i produkcyjnych do określenia ryzyka pożarowego, zamiast stref zagrożenia ludzi, używa się gęstości obciążenia ogniowego, dalej G.O.O. Parametr ten opisuje ile energii cieplnej powstaje przy spalaniu materiałów znajdujących się w budynku lub pomieszczeniu w stosunku do jego powierzchni. Podaje się go w megadżulach na metr kwadratowy [MJ/m2]. Kwestii obliczeń tego parametru nie będziemy poruszać. Jest to zadanie dla projektanta budynku.

Znając ten parametr dla poszczególnych stref zagrożenia pożarowego w budynku, można określić, czy montaż hydrantów 52 jest konieczny. Ważne jest to, że jeden budynek może mieć wiele stref w zależności od sposobu wykorzystania danej przestrzeni albo towarów składowanych w niej.

Kiedy należy zamontować hydrant DN 52?

Hydrant wewnętrzny DN 52 z wężem płasko-składanym musi zostać zamontowany w strefach, które:

1. Mają powierzchnię większą niż 200 m2 i gęstości obciążenia ogniowego przekraczającej 500 MJ/m2.

2. G.O.O. nie przekracza 500 MJ/m2, ale znajduje się tam pomieszczenie o powierzchni przekraczającej 100 m2, a G.O.O. przekracza 1000 MJ/m2.

3. Zakwalifikowane są do kategorii zagrożenia ludzi ZL I, ZL II, ZL III, ZL V i sąsiadują z pomieszczeniami magazynowymi lub technicznymi o powierzchni ponad 200 m2 i gęstości obciążenia ogniowego powyżej 500 MJ/m2. W takim pomieszczeniu, przy wejściu, trzeba zainstalować hydrant DN 52.

Podsumowanie

Powyższy artykuł stanowi jedynie zarys tematu. Nie ma tutaj listy wszystkich miejsc i sytuacji, gdy należy stosować hydranty wewnętrzne.Wystarczy jednak, aby orientować się w temacie i wiedzieć o co pytać projektantów i straż pożarną. Zachęcamy też do samodzielnej lektury rozporządzenia ministra MSWiA.